Για την Πρέβεζα ρε γαμώτο…!

Η Πρέβεζα είναι μια αδικημένη πόλη! Αδικήθηκε σφόδρα τις τελευταίες δεκαετίες από την Πολιτεία, τους Αιρετούς της σε όλα τα επίπεδα διοίκησης, αλλά και εμάς τους ίδιους τους Πολίτες της…!

   Και εξηγούμαι…!

   Τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα είναι άπειρα: Ήπιο κλίμα, ημι - ορεινή ενδοχώρα με πεδιάδα να απλώνεται ως τη θάλασσα, απέραντες παραλίες στο Ιόνιο (Μονολίθι, Κανάλι, Βράχος), ξεχωριστές παραλίες κατά μήκος του Αμβρακικού και στη «μπούκα» του Ιονίου (Κυανή Ακτή, Αλωνάκι) και «ιδιωτικές» λόγω του μικρού μεγέθους τους – ή της δυσπροσιτότητας – σε όλους τους παραθαλάσσιους οικισμούς της από Αμβρακικό έως Ιόνιο (Μάζωμα, Αγ.Απόστολοι, Αγ.Θωμάς, Ψαθάκι, Παντοκράτορας, Δροσιά, Καλαμίτσι, Φάρος Μύτικα) αμμώδεις με γκρίζα ή χρυσή άμμο και με υπέροχα στρογγυλεμένα βοτσαλάκια, αληθινά έργα τέχνης. Το αισθητικό δάσος Μονολιθίου και αυτό των ευκαλύπτων στην Κυανή Ακτή δίνουν μια άλλη χάρη στις ομώνυμες παραλίες. Τα τείχη της αρχαίας Νικόπολης και τα μεταγενέστερα διάσπαρτα φρούρια της πόλης στέκουν αγέρωχα, υπενθυμίζοντας την ιστορία και τη στρατηγική σημασία της. Το ιστορικό της κέντρο μας υπενθυμίζει μια άλλη Πρέβεζα, αυτή των αρχών του αιώνα και ένθεν. Η ντομάτα, η σαρδέλα παπαλίνα, το ποιοτικό αυγοτάραχο - χωρίς τόνους κεριού πάνω του - και άλλα Πρεβεζάνικα προϊόντα είναι ξεχωριστά!

   Όλα αυτά τα χρόνια που έχουν περάσει, έχει δει κανείς αυτά τα πλεονεκτήματα να διαφημίζονται ευρέως και κόσμος που δεν έχει σχέση με την περιοχή να έρχεται στην πόλη για να επισκεφτεί  αυτή καθ’ αυτή την Πρέβεζα; Oι μόνοι επισκέπτες μας είναι φίλοι και συγγενείς που έχουν ενημερωθεί από εμάς τους ίδιους και όσοι έρχονται από «σπόντα» πηγαίνοντας για Πάργα, Λευκάδα ή Σύβοτα (αν είναι δυνατόν να μας ξεπερνούν και τα Σύβοτα με 3 ξενοδοχεία και μιάμιση παραλιούλα…).

   Έχει ολοκληρώσει η Πολιτεία κάποιο οδικό ή άλλο μεγάλο έργο προς όφελος της περιοχής μας; Xρόνια τώρα η περιοχή είναι εγκαταλειμμένη στις τύχες της και ο φτωχός συγγενής άλλων προνομιούχων (βέβαια, αυτό δεν εμποδίζει τις άλλες μη – προνομιούχες περιοχές, όπως η Πάργα να σφύζουν από τουρισμό και έσοδα!). Πάλι καλά που έργα σαν την Εγνατία και τη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου μας έχουν οφελήσει μερικώς και εμάς, ενώ και η υποθαλάσσια σήραγγα πρόσθεσε πολλά συν στην προσβασιμότητα, ασχέτως αν μια γέφυρα ή η διατήρηση και του δημοτικού έστω φέρι θα πρόσφεραν πολλά περισσότερα, όπως καλύτερη γνωριμία με την περιοχή μας, οπτική επαφή και εν δυνάμει στάση - διαμονή των περαστικών - υποψήφιων επισκεπτών…

   Έχει γίνει σοβαρή και οργανωμένη προσπάθεια από τις τοπικές αρχές για την ανάπτυξη της πόλης σε επίπεδο υποδομών, ποιότητας ζωής, απασχόλησης και τουριστικής αξιοποίησης - ανάπτυξης; Προφανώς όχι, βλέποντας την πόλη χρόνο με το χρόνο απαξιωμένη και με εμφανή σημάδια εγκατάλειψης, με αποσπασματικά ή κακοσχεδιασμένα έργα - κυρίως βιτρίνας και όχι τόσο ουσιαστικά – με την ανεργία να καλπάζει, επιχειρήσεις να κλείνουν και τον τουρισμό να μας προσπερνάει, όντας ωσεί παρόντες στο θέμα της τουριστικής προβολής… Σίγουρα η άσχημη οικονομική συγκυρία, αλλά και η δεδομένη ανικανότητα σημαντικού μέρους των ενασχολούμενων με τα κοινά διαχρονικά (όπως ίσως και η εξυπηρέτηση ημέτερων συμφερόντων σε ορισμένα θέματα…) έχουν συμβάλλει σε αυτό το αποτέλεσμα…

   Τέλος, έρχεται και η σειρά μας, ημών των πολιτών της έρμης Πρεβεζούλας μας.. Γιατί σαν έρμη και μικρούλα θα την αντιμετωπίζουμε, έστω η κρατούσα πλειοψηφία και όχι η σιωπηρή μειοψηφία, για να βρίσκεται στην αφάνεια και τον μαρασμό... Ας αναρωτηθούμε τι έχουμε κάνει ο καθένας ξεχωριστά για να βοηθήσουμε την πόλη μας, πρώτον, μη ρυπαίνοντάς την, δεύτερον, βοηθώντας την εθελοντικά ή έστω συμμετέχοντας στις όποιες δράσεις διοργανώνονται (καθαρισμοί ακτών και περιοχών, Χριστούγεννα, καρναβάλια, ποδηλατάδες, αγώνες κλπ), τρίτον, με την άκριτη καταδίκη κάθε πρωτοβουλίας από εγωισμό ή εμπάθεια, έστω και αν το αισθητήριό μας έχει δίκιο… Σίγουρα κάποια μικρά (και δειλά) βήματα γίνονται με αξιόλογες πρωτοβουλίες να λαμβάνουν χώρα τα τελευταία 3-4 χρόνια, αλλά χρειάζεται περισσότερη συμμετοχή, παλμός και οργάνωση με έμπρακτη στήριξη από όλους!

   Καλά τα λες, αλλά τί κάνουμε θα πει κάποιος και θα έχει δίκιο…

   Πρώτον και σπουδαιότερο κατ’ εμέ, αφήνουμε το μίζερο, κακεντρεχή και εγωιστή εαυτό μας στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας», για να δανειστώ και μια φράση του Ανδρέα…

   Αφού, έχουμε πετύχει αυτό, όσον αφορά τα των αιρετών, ξεκαθαρίζουμε μια για πάντα το τοπίο, ψηφίζοντας πλέον μπροστά και όχι συμφεροντολογικά….

   Τέλος, σαν πολίτες γινόμαστε ενεργοί και απαιτούμε, με δυναμικές και καθολικές κινητοποιήσεις αν χρειαστεί, αυτά που ανήκουν στην πόλη: Απόδοση δημόσιων χώρων για αξιοποίηση (πχ. διοικητήριο και πάρκινγκ στα στρατόπεδα, δημοτικό ξενώνα και αναπαλαιωμένα Λουτρά ή επινοικίαση σε ιδιώτες, αναστήλωση αναπαλαίωση «Φυλακών» και λοιπών εγκαταλειμμένων ιστορικών χώρων με χώρους πρασίνου, πολιτισμού και αναψυχής με δημοτική εκμετάλλευση ή μακροχρόνια επινοικίαση πρωτίστως σε ντόπιους), έργα και ενέργειες καθημερινότητας και καλυτέρευσης ποιότητας ζωής, Μακροπρόθεσμό Πλάνο Ανάπτυξης, κεντρική χρηματοδότηση επί ίσοις όροις, στήριξη ντόπιων πρωτοβουλιών, ποιοτικών ντόπιων επιχειρήσεων και προϊόντων…

   Ουτοπικό; Mπορεί, αλλά τα όνειρα ποτέ δεν κατέστρεψαν τον κόσμο…

  

Πρέβεζα και Τουρισμός

 Η προσέλκυση τουριστών δεν είναι μόνο θέμα διαφήμισης (σωστής ή λάθος, ακριβής ή μή, στοχευμένης ή όχι). Παίζουν και άλλοι παράγοντες το ρόλο τους:
1. Η Πρέβεζα (και κυρίως η πόλη) πάσχει από έλλειψη κλινών.
 Δεν μπορείς να τραβήξεις τουρίστα με ένα Captain's House,ενα Dioni και ένα Preveza-City (και ένα Da louz και Μαργαρώνα στο τέρμα Θεού). Για τα άλλα καταλύματα τι να πεί κανείς; Έχουν να κάνουν ανακαίνιση από το 1912... Λίγα και τα ενοικιαζόμενα που υπάρχουν στην περιοχή έως Παντοκράτορα-Μύτικα...
2. Η καθαριότητα στην πόλη, κάθε χρόνο είναι και χειρότερη (και για αυτό δεν φταίει μόνο ο ανύπαρκτος δήμος, αλλά και η "γυφτιά" μας, ο ωχαδερφισμός μας...)
3. H Πρέβεζα δεν έχει προσανατολίσει τα εμπορικά και κυρίως τα καταστήματα εστίασης και διασκέδασης σε ένα φιλικό προς τον τουρίστα και τον επισκέπτη παρεχόμενο συνολικό προϊόν, με αντίστοιχο φιλικό και ευγενικό προσωπικό. Το ίδιο συμβαίνει και με τον μέσο Πρεβεζάνο που δεν θέλει τουρίστες με την αδιάφορη έως ειρωνική στάση που κρατάει απέναντι σε κάθε μή "Πρεβεζ-ιασμένο" (κατά το "ψεκασμένο").
3. Οι οδικές υποδομές της πόλης (δρόμοι, πάρκινγκ, συγκοινωνία) είναι για γέλια, όπως και η ανύπαρκτη ενημερωτική σήμανση για τουρίστες (Έλληνες και ξένους).
4. Η γενικότερη τουριστική εκμετάλλευση του προϊόντος "Πρέβεζα" από τους Κρατικούς Φορείς είναι σε βρεφικό στάδιο...
5. Ελπιδοφόρα είναι κάποια μηνύματα από ημι-τουριστικές επιχειρήσεις των 3 τελευταίων ετών (βλ. Μango, Κyani Akti, κλπ) , χωρίς όμως βέβαια να προσφέρουν κάτι πρωτότυπο γενικά, αλλά μόνο τοπικά...
   Συνοψίζοντας, χρειάζεται Παιδεία και γενική αλλαγή νοοτροπίας στον ντόπιο πληθυσμό, σε επαγγελματίες και μή (πώς γίνεται όλοι οι γειτονικοί προορισμοί που σαν "Πρεβεζαναράδες" - κατά το Ελληναράδες - κοροιδεύουμε και ειρώνευόμαστε για βλάχους, αρβανίτες, γύφτους κλπ να κάνουν κάποια βήματα στον τουρισμό, ενω η περιοχή μας να είναι στον αυτόματο πιλότο;).
   Έπειτα χρειάζεται συνέργεια κρατικών φορέων (με ανθρώπους που όμως κατέχουν το θέμα και δεν είναι από τον Άρη...) με κάθε νέα, υγιή και πρωτότυπη μελλοντική επαγγελματική δραστηριότητα στον τόπο μας και εκμετάλλευση δημοτικής και ιδιωτικής περιουσίας στο έπακρο!

Λουτρά Πρέβεζας - Λουτρά Αριδαίας Πέλλας ή η Νύχτα με τη Μέρα!

   Τόσα χρόνια ακούμε για αξιοποίηση των ιαματικών λουτρών Πρέβεζας, που σύμφωνα με τους παλαιότερους ήταν ξακουστά και έφερναν αρκετό κόσμο στην περιοχή. Πόσο διαφορετικό θα ήταν το τοπίο, εφ' όσον μια σοβαρή μελέτη - πρόταση αξιοποιούσε αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα της περιοχής μας, αναδεικνύοντας τον ιαματικό τουρισμό ως ένα μέσο προσέλκυσης εγχώριων - και γιατί όχι - και διεθνών επισκεπτών.
   Οι τελευταίες πληροφορίες κάνουν λόγο για μια έγκρισης μελέτης που θα αποκαταστήσεις τον οθωμανικό θόλο των λουτρών και κάποιες άλλες μικρής έκτασης παρεμβάσεις. Θετικό είναι πώς κάτι φαίνεται να κινείται γύρω από το θέμα των λουτρών, αλλά δυστυχώς οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν, ώστε να μπορούμε να λέμε ότι διαθέτουμε ένα αξιόλογο τουριστικό προϊόν είναι κατά πολύ μεγαλύτερες και απαιτούν περισσότερα κονδύλια. Οι τοπικοί φορείς (Δήμος και Π.Ε. Πρέβεζας) οφείλουν να εργαστούν από κοινού μεθοδικά και με σοβαρά επεξεργασμένο σχεδιασμό, ώστε να εντείνουν τις προσπάθειές τους και τις πιέσεις τους στο Υπουργείο Τουρισμού και την Πολιτεία.
    Η εξασφάλιση πόρων από το ΕΣΠΑ και άλλους διαθέσιμους πόρους για την τουριστική ανάπτυξη, θα συμβάλλουν στο να πάρει σάρκα και οστά μια ολοκληρωμένη πρόταση διαχείρισης των λουτρών, ολοκληρωμένων παροχών και φιλοξενίας των επισκεπτών υπό την εποπτεία του Δήμου Πρέβεζας και με αρκετα προσδοκώμενα οφέλη και έσοδα. Για παράδειγμα η πλήρης ανακαίνιση των λουτρών, η δημιουργία νέων αιθουσών χαμάμ και μασάζ, η αξιοποίηση του χώρου του πρώην στρατοπέδου ως πάρκινγκ και η ανακαίνιση των κατοικιών των αξιωματικών ώστε να λειτουργήσει εκεί ένα ξενοδοχείο φιλοξενείας των επισκεπτών και ρεσεψιόν με καθορισμού των ραντεβού στα λουτρά, είναι προτάσεις που έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία στα λουτρά Αριδαίας Πέλλας (Πόζαρ) όπου εκεί η τοπική κοινωνία ουσιαστικά ζεί από τον ιαματικό τουρισμό.
    Τα λουτρά Αριδαίας έχουν πλήρως αξιοποιηθεί από την τοπική κοινωνία προς όφελος των κατοίκων και των πολυάριθμων επισκεπτών τους όλες τις εποχές του χρόνου. Ο δήμος εκεί έχει δημιουργήσει έναν φορέα διαχείρισης των λουτρών που περιλαμβάνει ένα κτίσμα ανακαινισμένο, με 11 αίθουσες με πριβέ μικρές πισίνες και ρέοντα νερά, αίθουσα υποδοχής και αναμονής. Σε αυτή την επιχείρηση που λειτουργεί επί 24ώρου βάσης (!!!), καθώς τα μισάωρα ραντεβού (των 13 ευρώ παρακαλώ!) δεν σταματούν σχεδόν ποτέ, απασχολούνται αρκετοί κάτοικοι της περιοχής. Γύρω από την περιοχή του κτιρίου υπάρχει ένα μεγάλο πάρκινγκ για τα Ι.Χ. και εκδρομικά λεωφορεία, ενώ έχουν ανοίξει και αρκετές επιχειρήσεις μασάζ και σπά, ξενοδοχεία, εστιατόρια, ενώ υπάρχει και ένας ανοιχτός χώρος έκθεσης τοπικών προϊόντων. Το ίδιο σκηνικό επικρατεί σχεδόν σε όλο το μέρος με επιχειρήσεις φιλοξενίας-εστίασης-αναψυχής να διαδέχονται η μία την άλλη.
    Ακούγοντας τα παραπάνω, μπορεί εύκολα κανείς να φανταστεί τα οφέλη που θα έφερνε μια τέτοια οργανωμένη επιχείρηση και στην περίπτωση των δικών μας λουτρών. Μείωση της ανεργίας, έσοδα - άνάσα για αρκετές επιχειρήσεις της πόλης μας, εξωστρέφεια και όχι μιζέρια, καθιέρωση στον τουριστικό χάρτη (συνδυαστικά και με άλλες κινήσεις προβολής και προσέλκυσης τουριστών).
    Το θέμα είναι τι κάνουμε για όλα αυτά; Θέλουμε ανάπτυξη και τουρισμό ή προτιμάμε να κλαιγόμαστε; Οι τοπικοί φορείς κάνουν απλά κάποιες προτάσεις για να έχουν τη συνείδησή τους ήσυχη ότι απλά έπραξαν το καθήκον τους ή κυνηγάνε σθεναρά, με νύχια και με δόντια τα δίκαια και συμφέροντα της περιοχής; Ο χρόνος και η ιστορία θα δείξει...

Φόβος Νεωτερισμού,Μιζέρια ή Απαξίωση;

    Έχοντας επιστρέψει τον Ιούλιο - μετά από 2 περίπου δεκαετίες - στην πόλη που μεγάλωσα (με «θητεία» σε μικρότερες και μεγαλύτερες πόλεις και νησιά τουριστικά) και έχοντας αφήσει πίσω την αρχική ευχαρίστηση και ικανοποίηση του «νόστου» μου, ξεκίνησα να παρατηρώ τις «ατέλειες», τα πράγματα που με πληγώνουν και με εξοργίζουν, αυτά που θα μπορούσαν να είναι και καλύτερα…
Αφορμή μια Κυριακάτικη βόλτα από το αλιευτικό καταφύγιο του Παντοκράτορα, που βρίσκεται στη γειτονιά μου, θαύμασα το τοπίο παρέα με αρκετό κόσμο που έκανε τη βόλτα του και έχει δημιουργήσει ένα νέο σημείο περιπάτου μαζί με μερικούς ψαράδες που φρόντιζαν τις βάρκες τους. Από τη μία απόρησα στη σκέψη πώς κάποιοι συμπολίτες μας το θεώρησαν ως έγκλημα για τη φύση… Από την άλλη απόρησα πώς δεν θεωρείται έγκλημα η αναξιοποίητη έκταση πάνω από το αλιευτικό (όπως και όλες οι πρώην στρατιωτικές εκτάσεις) και το σκουπιδαριό που βρίσκει κανείς σε όλο το μήκος των παραλιών της πόλης. Να μη μιλήσω για τον αγωγό σιντριβάνι του κολυμβητηρίου και τη διάβρωση των ακτών εκεί… Να μη μιλήσω για τα αναξιοποίητα ατού της περιοχής (τουριστικό περίπτερο, λουτρά, πρώην λιμάνι φέρι, βαθύ κλπ).
   Αναρωτιέμαι για ποιο λόγο μένουν αναξιοποίητα; Έλλειψη πόρων, γραφειοκρατία, έλλειψη βούλησης…. Η έσχατη  λύση ίσως να ήταν η μακροχρόνια ενοικίαση των περιοχών αυτών σε επιχειρηματίες που θα εγγυόταν και την ανάδειξη των περιοχών αυτών με έγγραφες δεσμεύσεις και ποινικές ρήτρες… Όχι δεν είμαι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων (έστω και με τη μορφή ενοικίασης) αλλά ποιος λογικός άνθρωπος θα άφηνε το «σπίτι» του να μαραζώνει, όταν θα μπορούσε να το νοικιάσει με μοναδικό όρο να μην του αλλάξουν το «χαρακτήρα»;;;
   Άλλη μορφή στήριξης - ανάδειξης της περιοχής μας είναι και η έξυπνη διαφήμισή του. Τον καιρό που τα social media κυριαρχούν, εμείς θα περιμένουμε τον ΕΟΤ, το Δήμο και την Περιφέρεια να μας διαφημίσουν; Είδαμε τόσα χρόνια πώς βούλιαξε η Πρέβεζα από κόσμο… Βέβαια, δεν φταίνε μόνο αυτοί αλλά και οι εμείς οι ίδιοι, καθώς δεν φαίνεται να πολύ-καιγόμαστε να φέρουμε τουρισμό εδώ, αφού σε κάθε τέτοια σκέψη μας πιάνουν τα απομονωτικά μας κόμπλεξ, ανασφάλειες και φοβίες. Το αν η ανεργία, η τεμπελιά και τα ναρκωτικά σαρώνουν το κάνουμε γαργάρα, αρκεί να έχουμε ήσυχη τη ζαχαρένια μας και να μη μας πιάνει τη «θέση» και το «μέρος» ο κωλο-τουρίστας… Η έλλειψη κλινών και άλλων τουριστικών υποδομών πιστεύω είναι πολύ σημαντικό αλλά δευτερεύων στην παρούσα φάση, γιατί αν αλλάξει η νοοτροπία μας τα υπόλοιπα γίνονται ή κυνηγιούνται ευκολότερα… Μαζί με τη νοοτροπία βέβαια ας προσθέσουμε και μπόλικη φυσική ευγένεια, γιατί κανείς δε θα αφήσει τα λεφτουδάκια του σε μουντρούχους και κακόκεφους ανθρώπους, ούτε βέβαια σε αυτούς που «φοράνε» ένα  χαμόγελο…
   Έχουμε τόσο όμορφα σημεία, όχι μόνο τα γνωστά, αλλά και πολλά άλλα που εμείς τα θεωρούμε συνήθη ή δεύτερα αλλά κάποιος ξένος γοητεύεται όταν τα πρωτοβλέπει… Σίγουρα  όλα τους θέλουν περαιτέρω ανάδειξη και αξιοποίηση, γιατί το όμορφο «σκέτο» δεν φέρνει κόσμο… Κόσμο φέρνει το σωστό πλασάρισμα του! Ζούμε στην εποχή του σωστού πλασαρίσματος και ας το πάρουμε χαμπάρι!!! Εδώ ένα απομονωμένο χωριό για να μιλήσω ευγενικά, τα Σύβοτα Θεσπρωτίας έχουν γίνει η Ελληνική Κάραϊβική με τρείς γούρνες, αλλά υπέροχο μαρκετινγκ, πολύ καλή ξενοδοχειακή υποδομή και φυσικά διαφήμιση, ενώ και οι καταστηματάρχες κυνηγούν την κάθε ευκαιρία (έστω και με άκομψο τρόπο ορισμένες φορές).
   Ας αναλάβουν πρωτοβουλία και οι ανήσυχοι συμπολίτες  μας που δραστηριοποιούνται σε συλλόγους με πολύ ή λιγότερο έργο, με αξία ή απαξία (από Λ.Ε.Κ., Ορειβατικό, Γυναίκες Αγ.Θωμά, Πόντιους, Εξωραϊστικούς έως Φίλους Όπερας, Φιλόζωους, Αριστερό-οικολόγους, Δημοτικές επιχειρήσεις κλπ). Ας βρούμε λίγο χρόνο από τα αρκετά προβλήματά μας για να λύσουμε και αυτά της πόλης. Ας καθίσουμε όλοι όσοι αγαπάμε το μέρος μας να συνεννοηθούμε, να συζητήσουμε ανοιχτά χωρίς αγκυλώσεις και προκαταλήψεις και να θέσουμε ο καθένας τη γνώση και τη σοφίας του στην υπηρεσία του κοινού μας καλού για το καλό των παιδιών μας και του δικού τους μέλλοντος!
   Υ.Γ.:  Όποιος συμφωνεί με τα γραφόμενά μου, ας καταθέσει τις απόψεις του στο preveza-plus.blogspot.com που δημιούργησα μόλις τώρα με αφορμή τις παραπάνω σκέψεις.